1.1 ลักษณะการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจโรคติดเชื้อระบบทางเดินหายใจมีสาเหตุมาจากเชื้อโรคที่เข้าสู่ร่างกายผ่านทางทางเดินหายใจ เช่น ลำคอ จมูก หลอดลม หรือหลอดลม ทำให้เกิดโรคติดต่อทางเดินหายใจตามมาอีกมากมาย โรคติดเชื้อทางเดินหายใจที่พบบ่อยทั่วไป (เช่น ไข้หวัดใหญ่) และโรคติดเชื้อทางเดินหายใจที่เกิดขึ้นใหม่ (เช่น COVID-19, SARS, MERS เป็นต้น) ส่วนใหญ่ติดต่อผ่านละอองทางเดินหายใจและการสัมผัส และยังมีความเป็นไปได้ของการแพร่กระจายของละอองลอยด้วย มีลักษณะเป็นเส้นทางการแพร่เชื้อที่ซับซ้อน ระยะการแพร่เชื้อที่กว้าง และความอ่อนไหวสากลในหมู่ประชากร ทำให้เสี่ยงต่อการระบาดและโรคระบาดได้ง่าย และควบคุมได้ยาก

1.2 บทบาทของอากาศในการแพร่โรคติดเชื้อทางเดินหายใจอากาศ ละอองลอย และอนุภาคหยดในอากาศเป็นสื่อสำคัญในการแพร่โรคติดเชื้อทางเดินหายใจ ความเสี่ยงของการติดเชื้อข้ามโรคติดเชื้อทางเดินหายใจสัมพันธ์กับปัจจัยต่างๆ เช่น ปริมาณการช่วยหายใจของผู้ป่วย ปริมาณเชื้อโรคที่ผู้ป่วยหายใจออก ขนาดของหยด จำนวนผู้ป่วย ปริมาตรการช่วยหายใจ และอัตราการเปลี่ยนแปลงอากาศของ ห้อง เวลาสัมผัส ระยะห่างระหว่างผู้สัมผัสสัมผัสและผู้ป่วย และบุคลากรที่เกี่ยวข้องมีอุปกรณ์ป้องกันหน้ากากหรือไม่ การเสริมสร้างการระบายอากาศสามารถเจือจางนิวเคลียสของหยดที่ผู้ป่วยหายใจออก ขจัดมลพิษทางอากาศภายในอาคาร ลดความเข้มข้นของเชื้อโรค และลดความเสี่ยงของการติดเชื้อข้ามโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ

อากาศรอบๆ พื้นที่อยู่อาศัยของผู้ป่วยโรคติดเชื้อทางเดินหายใจก็อาจมีมลพิษและเพิ่มความเสี่ยงในการแพร่เชื้อข้ามโรคซึ่งต้องให้ความสนใจและให้ความสำคัญ ละอองลอยของจุลินทรีย์ที่มีเชื้อโรคสามารถลอยอยู่ในอากาศได้ และการสูดดมโดยตรงผ่านทางเดินหายใจอาจทำให้เกิดการติดเชื้อได้

1.3 ข้อกำหนดในการฆ่าเชื้อโรคในอากาศเพื่อป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อทางเดินหายใจการฆ่าเชื้อโรคในอากาศเป็นวิธีการสำคัญในการตัดเส้นทางการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ และเป็นหนึ่งในส่วนเชื่อมโยงสำคัญในการควบคุมการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ การใช้วิธีการฆ่าเชื้อโรคในอากาศแบบไดนามิกที่เหมาะสมและทางวิทยาศาสตร์ในระหว่างกิจกรรมทางการแพทย์สามารถควบคุมการเกิดการติดเชื้อในโรงพยาบาลและการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจต่างๆ ได้อย่างมีประสิทธิภาพ

2 วิธีการฆ่าเชื้อโรคในอากาศทั่วไปสำหรับการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อทางเดินหายใจตามข้อกำหนดของแนวทางระดับชาติและรวมกับผลการวิจัยวรรณกรรมในประเทศและต่างประเทศ บทความนี้จะแนะนำวิธีการฆ่าเชื้อโรคในอากาศทั่วไปโดยย่อสำหรับการป้องกันและควบคุมโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ รวมถึงขอบเขตการใช้งาน วิธีการใช้งาน และผลกระทบของ การฆ่าเชื้อทางกายภาพและทางเคมี สถาบันการแพทย์และพื้นที่ที่เกี่ยวข้องสามารถเลือกได้ตามสภาพจริงและสภาพแวดล้อม

2.1 การฆ่าเชื้อทางกายภาพ การระบายอากาศรวมถึงการระบายอากาศตามธรรมชาติและการระบายอากาศทางกล การระบายอากาศตามธรรมชาติหมายถึงการแลกเปลี่ยนอากาศผ่านความแตกต่างของความหนาแน่นระหว่างอากาศภายในและภายนอกที่เกิดจากแรงดันความร้อนหรือแรงดันลม

การระบายอากาศทางกลหมายถึง การเคลื่อนตัวของอากาศโดยการติดตั้งอุปกรณ์ระบายอากาศโดยใช้กำลังที่เกิดจากพัดลมและพัดลมดูดอากาศ เมื่อเปรียบเทียบกับการระบายอากาศตามธรรมชาติ การระบายอากาศด้วยกลไกไม่ได้รับผลกระทบจากปัจจัยด้านสิ่งแวดล้อม เช่น ฤดูกาล แรงลมภายนอก และอุณหภูมิ แต่มีปัญหา เช่น การใช้พลังงาน การออกแบบท่อส่ง กำลังพัดลม และการทำความสะอาดและการฆ่าเชื้ออุปกรณ์ระบายอากาศด้วยกลไก

2.2 การฆ่าเชื้อด้วยสารเคมีการฆ่าเชื้อด้วยสารเคมีคือการใช้สารเคมีฆ่าเชื้อที่มีฤทธิ์ฆ่าเชื้อโรคโดยใช้เครื่องมือแขวนลอยในอากาศเพื่อฆ่าเชื้อโรคและบรรลุวัตถุประสงค์ในการป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อ สารเคมีฆ่าเชื้อทั่วไปที่มีฤทธิ์ต้านโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ ได้แก่ กรดพาราซิติก คลอรีนไดออกไซด์ ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ โอโซน เป็นต้น เนื่องจากสารเคมีฆ่าเชื้อโดยทั่วไปมักมีอาการระคายเคืองและมีฤทธิ์กัดกร่อน จึงเหมาะสำหรับการฆ่าเชื้อโรคในอากาศในห้องที่ไม่มีคนอยู่ และมักใช้ในการฆ่าเชื้อขั้นสุดท้ายหลังผู้ป่วย การจำหน่ายในสถาบันการแพทย์ ข้อกำหนดการจัดการการฟอกอากาศในโรงพยาบาลแนะนำให้ใช้วิธีการพ่นปริมาณต่ำเป็นพิเศษและวิธีการรมควันสำหรับการฆ่าเชื้อโรคในอากาศด้วยสารเคมีฆ่าเชื้อ

2.3 อุปกรณ์ฆ่าเชื้อในอากาศอุปกรณ์ฆ่าเชื้อโรคในอากาศสามารถใช้ฆ่าเชื้อโรคในอากาศภายในอาคารได้เมื่อมีผู้คนอยู่ด้วย และมีการนำไปใช้ในสถาบันทางการแพทย์มากขึ้น หลักการพื้นฐานของอุปกรณ์ฆ่าเชื้อโรคในอากาศคือการใช้ปัจจัยกำจัดในปัจจัยเหล่านี้เพื่อกระทำกับอากาศที่เข้าสู่อุปกรณ์ฆ่าเชื้อโรคในอากาศ ฆ่าเชื้อจุลินทรีย์ในอากาศอย่างมีประสิทธิภาพและกรองอนุภาคฝุ่น

3 สรุปการฆ่าเชื้อโรคในอากาศสามารถป้องกันและควบคุมการแพร่กระจายของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจได้อย่างมีประสิทธิภาพและหลีกเลี่ยงการติดเชื้อข้าม ในช่วงที่มีการแพร่ระบาดของโรคติดเชื้อทางเดินหายใจ ควรจัดให้มีการระบายอากาศภายในอาคารที่ดีและควรใช้ระบบระบายอากาศแบบรวมศูนย์อย่างถูกต้อง ในที่ที่มีผู้คนอยู่ การระบายอากาศตามธรรมชาติ การระบายอากาศด้วยกลไก หรือการใช้อุปกรณ์ฆ่าเชื้อโรคในอากาศสามารถทำได้ตามเงื่อนไขที่เกิดขึ้นจริง ในกรณีที่ไม่มีผู้คน สามารถใช้การฆ่าเชื้อด้วยการฉายรังสีอัลตราไวโอเลตหรือสามารถเลือกความเข้มข้นที่เหมาะสมของกรดพาราซิติก คลอรีนไดออกไซด์ ไฮโดรเจนเปอร์ออกไซด์ และสารเคมีฆ่าเชื้ออื่น ๆ และสามารถฆ่าเชื้อโรคในอากาศโดยใช้วิธีการพ่นปริมาณต่ำพิเศษหรือ วิธีการรมควัน